34 χρόνια ευημερίας. Η πορεία.

Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας,

Σήμερα, με την ευκαιρία της επετείου, θα κάνουμε μία ανασκόπηση των τελευταίων 34 ετών.

34 έτη ευημερίας που έβγαλαν την χώρα μας από την πτωτική της πορεία.

Όλα ξεκίνησαν το 2018, με την πτώση της τρίτης κυβέρνησης συνεργασίας ΣΤΥΡΙΞΑ, ΑΡΔΕΜ και ΕΚΚ.

Μία παρένθεση εδώ. Για τους νεώτερους που δεν γνώρισαν ποτέ το πολυκομματικό σύστημα να θυμίσουμε ότι πριν την απαγόρευση των άλλων πολιτικών κομμάτων, υπήρχαν περισσότεροι από 30 σχηματισμοί όπου είχαν εισχωρήσει προδότες από άλλα, κατώτερα, έθνη. Μετά το πέρας της εκπομπής αυτής θα ακολουθήσει ντοκιμαντέρ για την ίδρυση και πορεία του Πορφυρού Ηλιοβασιλέματος από τον πεφωτισμένο αρχηγό μας. Μ.Σ.

Συνεχίζοντας λοιπόν την ανασκόπηση, θα περιγράψουμε τα γεγονότα των εκλογών του Φεβρουαρίου του 2018.

Οι εφημερίδες εκείνης της εποχής, υπό τον έλεγχο πρακτόρων, έγραφαν ότι υπήρξε κίνημα τρομοκράτησης του λαού από το Π.Η.. Η αλήθεια όμως καταγράφεται στα απομνημονεύματα των υπευθύνων των ταγμάτων ασφαλείας της εποχής. Ο λαός χρειαζόταν καθοδήγηση καθώς η φτώχεια, η ανέχεια και η εγκληματικότητα των λαθρομεταναστών - θα εξηγήσουμε μετά στους νέους τι ήταν αυτή η μάστιγα - είχε φτάσει στο απροχώρητο.

Το Π.Η. θεώρησε ότι ήταν υποχρέωσή του, εν μέσω της ηθικής αυτής καταστροφής να είναι ο φάρος που θα οδηγούσε την χώρα μακρυά από τον καιάδα. Έτσι με εντολή του αρχηγού μας, τα τάγματα ασφαλείας, όπου είχαν πρόσβαση, φρόντιζαν να οδηγούνται στις κάλπες μόνο τα ηθικά στοιχεία της κοινωνίας και όσοι δεν είχαν σχέση με τους προδότες.

Η νίκη ήταν μεγάλη. Στην καταμέτρηση προσπάθησαν να αλλοιώσουν το αποτέλεσμα, αλλά οι πάντα έτοιμοι λοχαγοί μας είχαν καταλάβει καίρια πόστα στις εταιρίες των εργολάβων της καταμέτρησης και έτσι δεν ευόδωσε η προδοσία τους.

80% του Λαού ψήφισε τότε Π.Η. Ήταν η καθαρότερη νίκη αλλά ήταν επίσης και ένα σκοτεινό σημείο στην ιστορία μας καθώς η λύπη για το 20% των πολιτών που διάλεξαν να προδώσουν το έθνος ήταν μεγάλη.

Οι επόμενοι μήνες που ακολούθησαν ήταν καθοριστικοί για την πορεία μας.

Ο αρχηγός μας, από την πρώτη μέρα ξεκίνησε επιχείρηση εκκαθάρισης των ανήθικων στοιχείων από την κοινωνία μας. Για λόγους ανθρωπισμού, δεν έγιναν εκτελέσεις με άγχωνες όπως αρχικά περίμεναν πολλοί, αλλά υπογράφηκε νομοσχέδιο που όριζε την ευθανασία ως καλύτερη και ηπιότερη λύση για το αδίκημα της προδοσίας.

Ακολούθησε η κατάργηση όλων των υπολοίπων πολιτικών κομμάτων και η διάλυση της βουλής που από την μεταπολίτευση υπήρξε άνδρο πελατειακών σχέσεων, αδιαφάνειας και προδοσίας. Πλέον μπορούσαν να ιδρυθούν ομάδες πολιτικής σκέψης του Πορφυρού Ηλιοβασιλέματος ώστε να μην υπάρχει περιορισμός στην συμμετοχή. Βέβαια από την δυνατότητα αυτή εξαιρούνταν όσοι συμμετείχαν σε προδοτικές πράξεις καθώς και οι συγγενείς τους μέχρι τρίτου βαθμού.

 Όπως ήταν γνωστό εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν νόμιμοι μετανάστες στην Χώρα και οι ελάχιστοι που είχαν επισκεφθεί την χώρα μας ήταν προφανώς πράκτορες ξένων δυνάμεων μασκαρεμένοι είτε ως τουρίστες είτε ως διπλωμάτες. Οι περισσότεροι από αυτούς αφέθηκαν ελεύθεροι να επιστρέψουν στις χώρες τους μετά από ανάκριση όπου κατέδειξαν όσους συνεργάζονταν μαζί τους. Εκτελέστηκαν μόνο όσοι είχαν προέλευση από χώρες του Αλλόθρησκου τόξου.

Επόμενο βήμα ήταν η δημιουργία στρατοπέδων εργασίας λαθρομεταναστών. Αν και δεν υπήρξε τελικά συνεργασία με την Διεθνή Αμνηστία για την παρακολούθηση των συνθηκών, το γενικό κλίμα ήταν πως οι συνθήκες διαβίωσης ήταν καλύτερες και από αυτές που θα έβρισκαν στις ίδιες τους τις χώρες. Φυσικά η χημική στείρωσή τους ήταν η μόνη λύση ώστε να μην αυξάνει συνεχώς ο αριθμός τους.

Τα σύνορά μας με τους εχθρούς έκλεισαν και απελάθηκαν όλοι οι διπλωμάτες τους ενώ εγκαταστάθηκαν ειδικά τμήματα ένοπλης ακτοφυλακής στα νησιά μας για την προστασία από κύματα εισβολέων. Μέσα σε 2 εβδομάδες το κύμα λαθρομετανάστευσης σταμάτησε τελείως. Υπήρξαν τότε κάποιες υπερβολικές αντιδράσεις από ανθρωπιστικές οργανώσεις που διέδιδαν ψέματα για επιτόπου εκτελέσεις μεταναστών, αλλά μετά την σύλληψη των υπευθύνων τους σταμάτησαν.

Οι σχέσεις μας με την Ένωση που βασίζονταν στην υποταγή μας στα κελεύσματα των ξένων και των πολιτών προδοτών διεκόπησαν αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας.

Εσωτερικά, δόθηκε έμφαση στην αναδιάρθρωση της γεωργίας και τα αποτελέσματα ήρθαν γρήγορα. Μέσα σε 1 χρόνο, όλοι οι πολίτες μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα κουπόνια τους για να απολαύσουν οτιδήποτε παρήγαγε και παράγει η Λαϊκή γη.

Η ανεργία έπεσε κατακόρυφα. Μέσα σε 2 χρόνια το ποσοστό είχε πέσει στο 7%. Με τα ειδικά μέτρα εκκαθάρισης που έλαβε η κυβέρνηση του Π.Η. για τα επόμενα 2 χρόνια, η ανεργία υποχώρησε ακόμα περισσότερο, στο 3%.

Διαπιστώθηκε τότε ότι υπήρχαν περιπτώσεις όπου η ανεργία δεν οφειλόταν σε έλλειψη θέσεων εργασίας, αλλά σε αδυναμία ατόμων να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Οι περισσότεροι από αυτούς αποδείχθηκε ότι είχαν σχέσεις με άτομα που είχαν χαρακτηριστεί προδότες και είχαν εκτελεστεί κατά τους πρώτους μήνες της νέας πορείας. Άλλοι ήταν άτομα με ψυχικές νόσους. Έτσι διατάχθηκε η ευθανασία αυτών ώστε να μην αποτελούν βάρος για τις νέες γενεές.

Μέσα στην επόμενη δεκαετία τα κοινωνικά μας προβλήματα είχαν λυθεί, όπως αποδεικνύεται από τα αρχεία του καναλιού μας, του μόνου που έχει άδεια εκπομπής καθώς αποτελεί περιουσία όλων των Πατριωτών. Δεν υπήρχε πλέον έγκλημα και η τιμωρία ήταν ακαριαία από τα τάγματα ασφαλείας που αντικατέστησαν την αστυνομία και την δικαιοσύνη, ένα σύστημα που αποδείχθηκε αργό και αναποτελεσματικό. Ένα μικρό παράδειγμα είναι το video που ακολουθεί με την άμεση καταδίκη και εκτέλεση προδότη που απεκάλεσε μέλος των ταγμάτων ασφαλείας "βιαστή". Τα εγκλήματα ηθικής τιμωρούνται πλέον πολύ αυστηρά και για αυτό δεν υπάρχει διαφθορά.

---- (δύο λεπτά video) ---

Μετά από αυτό το εμπνευσμένο video, να ευχαριστήσω τον σκηνοθέτη μας, συνεχίζουμε με μια περίληψη της τελευταίας 20ετίας και των μέτρων που οδήγησαν στην ολοκλήρωση του έργου του Π.Η.

2031: Κατάργηση Πανεπιστημίων και μετατροπή τους σε ιδρύματα κρατικής έρευνας.
2032: Ανάληψη καθηκόντων Αρχιστράτηγου, του δεύτερου την τάξη στο Π.Η.
2034: Εκτέλεση τελευταίων εγκληματιών προδοτών που είχαν διαφύγει στα βουνά.
2035: Εισβολή στα πάτρια εδάφη που βρίσκονταν υπό Εχθρική κατοχή.
2036-2042: 8ετής πόλεμος με τις δυνάμεις του Ενωσιακού ιμπεριαλισμού.
2044: Εγκατάλειψη νήσων Ανατολικού Πελάγους και μεταβολής τους σε ζώνη υψηλής ραδιενέργειας.
2047: Υποδοχή στην Νότια Νήσο, Μεγαλονήσιων μεταναστών μετά την ολοκληρωτική κατάληψη από εχθρούς.
2048: Θάνατος του αρχηγού μας σε προχωρημένη ηλικία. Κηρύσσεται έτος εθνικού πένθους.
2049: Κατάπνιξη επανάστασης προδοτών στην Νήσο.
2051: Έτος εθελοντικής ευθανασίας συνταξιούχων και εγκατάστασης μηχανισμών ευθανασίας.

Κυρίες και κύριοι, αγαπητά μας παιδιά, φτάσαμε στο σήμερα. Τα 2,5 εκατομμύρια Λαού θα πρέπει να νιώθουν υπερήφανοι για όσα κατάφεραν. Μην ξεχνάτε ότι αύριο είναι η μέρα αλήθειας. Αν γνωρίζουμε κάποιον που σκέφτεται προδοτικά, είμαστε υποχρεωμένοι να τον παραδώσουμε στις αρχές.

Ευχαριστώ που μας παρακολουθήσατε, ακολουθεί το ντοκιμαντέρ για την ίδρυση και πορεία του Πορφυρού Ηλιοβασιλέματος.

---- (τίτλοι τέλους) ----

Τι μαλακίες με έβαλαν και είπα παλ....αχ...γκκκ.... (θόρυβος πτώσης)

---- (διόρθωση σκηνοθέτη) ----

Σας ζητάμε συγνώμη για την προδοσία που ακούσατε. Να είστε σίγουροι ότι δεν πέρασε έτσι. Ενεργοποιήθηκε από το πάνελ ο μηχανισμός ευθανασίας προς παραδειγματισμό όλων όσων αμφισβητούν την Πορεία...

A different ending...

He had to check the numbers three times. The calculations were correct for sure. The smaller sun of the M8 binary star system was going to collapse a few hours before or after the arrival of the Argo exploratory vessel at the limits of that system. He got up and ran down the corridor outside his office.

"Two billion years of life and we drop in at the end? What are the chances this could happen?" was asked almost at once by all team members.

"Incalculably small, but it happened. Give me your theories. It is too late to warn them now. They have already passed the range of conventional communications and we don't have enough energy to open a wormhole from this side. What do you think, Madeline?"

Madeline, a theoretical physicist responsible for FTL communications, did not give rise to much hope since the start of the conversation. And indeed, her answer was disappointing to the fact, or rather it did just that. Disappoint. "Professor, there is nothing we can do until they initiate contact from their side."

"I must interrupt," came William, the expert on matters of time and space, "but let's hope that the collapse happens sooner rather than later. I couldn't begin to fathom what a collapse with a working wormhole..."

There was an error in the professor's calculations. Argo, on her way to M8, passed near a dark matter protostar with a mass twelve thousand times greater than that of our sun. Its mass was enough to distort the observation of the space beyond it by three light hours for every parsec.

Argo, having reached M8, opened the wormhole drawing power from the magnetic field of the binary system and awaited the installation in orbit around Jupiter to receive the other end.

While Madeline was talking, the wormhole opened up in low Jupiter orbit, outside the controlled space, due to the error in the time differential.

As William was finishing his sentence, the collapse of the star had already begun and was spewing a gigantic volume of matter through the wormhole, capable of destroying our whole solar system.

Change. Part I

Her "time" was up. The last rays of light where heard in the horizon. Silence would be her companion until the next ripple... where she hoped she would find the solution to the mystery...

But lets start from the beginning.

(her name is not audible in our hearing field) was a famous scientist in her parts of the cosmos. Her race didn't live on a planet. What we call planets, to their scientist was simply a symphony of super-strings. She didn't see them, but she heard them. Her perception, as all of her kind's, exceeded the limits of four dimensional space we call universe.

Having grown up knowing details about the 21 existing dimensions, it was difficult for her to comprehend what her instruments showed. Linear, four dimensional beings, made out of a few notes, some trillion of them, had changed the symphony that came from what they called Terra. Changing her viewing angle she noticed that their evolution was not what someone would expect for such a limited species. Their perception seemed to reach up to the theory of her plain of existence. She had to share it...

Her colleagues watched (or rather sensed with 7 unknown to us senses) the evolution our heroin presented to them. Some where plain speechless, others refused to even consider her conclusion. Two of her colleagues however showed great interest and started studying those creatures with her. They followed their linear evolution backwards until they fell out of their perception limits. Then they followed the opposite path through the 5 known time dimensions and saw that, in each, their evolution was accelerated with a pace never seen before by their kind.

Until now, their species was the only one that survived the ripples. Although they couldn't pass from one to the next immediately, being closed inside by a wall they could move anywhere or anytime (as the linear four dimensional creatures would say) in it and only accepting the end of one ripple could they move to the next.

Towards the end of the current ripple they noticed that the evolution of he linear creatures they now called Terrans, allowed them to pass through the wall of a ripple in any direction, something they themselves couldn't do. How was this possible? If this was really happening then the 22nd dimension that could stop confining them in the study of just one ripple, could be possible. The middle space would be accessible too!

With further study they observed that the Terrans had constructed a mathematical entity around their source of energy. A "sphere" as they themselves called it. Inside this sphere they had constructed a large group of small items (small compared to the observers) that could fit billions of their kind. The energy emanating from those items was the key. They would learn that soon enough, although not without some cost to themselves.

Αλλαγή, μέρος πρώτο.

Ο "χρόνος" της είχε τελειώσει. Οι τελευταίες ακτίνες φωτός σιγούσαν στον ορίζοντα. Σύντροφός της θα ήταν μόνο η σιωπή μέχρι την αρχή της επόμενης διακύμανσης... όπου ήλπιζε να βρει την λύση του μυστηρίου...

Αλλά πάμε από την αρχή της ιστορίας μας.

Η (το όνομά της δεν προφέρετε στο δικό μας ηχητικό πεδίο) ήταν φημισμένη επιστήμονας στα μέρη της. Η φυλή της δεν ζούσε πάνω σε κάποιον πλανήτη. Μάλιστα αυτό που εμείς θεωρούμε πλανήτες, για την επιστήμονά μας ήταν απλά μία συμφωνία υπερχορδών. Δεν τους έβλεπε, αλλά τους άκουγε. Η αντίληψή της, όπως όλων των ατόμων του είδους της ξεπερνούσε τα στενά όρια του τετραδιάστατου χωροχρόνου που γνωρίζουμε εμείς ως σύμπαν.

Έχοντας μεγαλώσει γνωρίζοντας λεπτομέρειες για τις 21 γνωστές διαστάσεις, της ήταν δύσκολο να κατανοήσει αυτό που έβλεπε στα όργανά της. Γραμμικά τετραδιάστατα πλάσματα, αποτελούμενα από ελάχιστες νότες, μερικά τρισεκατομμύρια μόνο από αυτές, είχαν αλλάξει την συμφωνία που ακουγόταν από κάτι που τα ίδια ονόμαζαν Terra. Αλλάζοντας άποψη παρατήρησε ότι η εξέλιξή τους δεν ήταν αυτό που θα περίμενε κάποιος από το περιορισμένο αυτό είδος. Αντίθετα η αντίληψή τους έφτανε μέχρι την θεωρία της ύπαρξης του δικού της κόσμου. Έπρεπε να το μοιραστεί...

Οι συνάδελφοί της παρακολούθησαν (ή μάλλον αισθάνθηκαν με 7 άγνωστες σε εμάς αισθήσεις) την εξέλιξη που τους παρουσίαζε η ηρωίδα μας. Μερικοί έμειναν άφωνοι, άλλοι αρνήθηκαν να σκεφτούν καν το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε η ίδια. Δύο συνάδελφοί της όμως έδειξαν ενδιαφέρον και άρχισαν να μελετούν αυτά τα πλάσματα μαζί της. Ακολούθησαν την γραμμική τους εξέλιξη προς τα πίσω, μέχρι που έγιναν τόσο ασήμαντα που έπεσαν έξω από τα όρια της αντίληψής τους. Μετά πήραν την αντίθετη κατεύθυνση στις 5 γνωστές χρονικές διαστάσεις και είδαν ότι σε όλες η εξέλιξη επιταχυνόταν με ρυθμούς που δεν είχαν ποτέ ξανά παρατηρήσει.

Μέχρι τώρα, το είδος της ήταν το μόνο που επιζούσε των διακυμάνσεων. Αν και δεν μπορούσαν να περάσουν από μία διακύμανση στην άλλη άμεσα, καθώς έκλεινε γύρω σαν τοίχος μπορούσαν να κινηθούν οπουδήποτε ή οποτεδήποτε (όπως θα έλεγαν τα γραμμικά τετραδιάστατα πλάσματα) μέσα σε αυτήν και δεχόμενοι το τέλος μίας διακύμανσης να βρεθούν στην επόμενη.

Προς το τέλος της τρέχουσας διακύμανσης παρατήρησαν ότι η εξέλιξη των γραμμικών πλασμάτων που πλέον ονόμαζαν Terrans του επέτρεπε να περάσουν το τοίχος της διακύμανσης προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, κάτι που οι ίδιοι ποτέ δεν μπόρεσαν να κάνουν. Ήταν δυνατόν; Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο τότε η 22η διάσταση που σταματούσε να τους περιορίζει πλέον στην μελέτη μίας διακύμανσης ήταν πιθανή. Το μεσοδιάστημα ήταν επίσης προσβάσιμο πλέον.

Με περαιτέρω μελέτη παρατήρησαν ότι οι Terrans είχαν κατασκευάσει μία μαθηματική έννοια γύρω από την πηγή ενέργειάς τους. Μία "σφαίρα" όπως την αποκαλούσαν οι ίδιοι. Μέσα σε αυτή τη σφαίρα ετοίμασαν μία μεγάλη ομάδα από μικρά αντικείμενα (μικρά σε σχέση με τους παρατηρητές πάντα) που όμως χωρούσαν δισεκατομμύρια από τα δικά τους άτομα. Η ενέργεια που εξέπεμπαν αυτά τα αντικείμενα ήταν το κλειδί. Το έμαθαν αυτό γρήγορα, αλλά όχι χωρίς κόστος για τους ίδιους

Τέλος πρώτου μέρους.

Αριάδνη: Επεισόδιο 1: Έρχονται. (Μέρος 3)

Η κουζίνα ήταν το απόλυτο βασίλειο της Γεωργίας. Στην πραγματικότητα δεν ήταν τίποτε άλλο από μια αποθήκη ξηράς τροφής που η ίδια είχε μετατρέψει σε κουζίνα αδειάζοντας τα "κατασκευάσματα", όπως έλεγε, και τοποθετώντας τον κατάλληλο εξοπλισμό.

Μαζί με ένα τμήμα του σκάφους χωριτικότητας χιλίων κυβικών μέτρων που είχε μετατραπεί σε υδροπονική εγκατάσταση τριών επιπέδων και λίγες ακόμα προμήθειες από την Γη, οι εγκαταστάσεις του Αριάδνη ήταν αρκετές για να ταΐσουν σωστά μία μικρή ομάδα ανθρώπων για τους μήνες που βρίσκονταν στο διάστημα.

"Βαγγέλη, σου το έχω πει μία... σου το έχω πει δύο..." άρχισε να λέει η Γεωργία

"Και εγώ σ'αγαπώ, αλλά μην μας ακούσει ο Δημήτρης" την διέκοψε αστειευόμενος ο κυβερνήτης. "Μπορώ να έχω λίγο νερό;"

"Πάρε, και πάρε μαζί σου και τον τετράποδο καταστροφέα... πριν βάλω τον Δημήτρη να τον μαγειρέψει όπως κάναν οι πρόγονοί του..." απάντησε με ένα σαρδόνιο χαμόγελο η μαγείρισσα βάζοντας ένα μεγάλο ποτήρι νερό από την βρύση.

Οι προμήθειες του νερού προέρχονταν από τον Σέρες, τον μεγαλύτερο αστεροειδή της ζώνης στην τροχιά του οποίου ήταν η κύρια βάση εξόρυξης του ηλιακού συστήματος.

Στα μέσα του 21ου αιώνα, πριν την έναρξη των επιχειρήσεων εξόρυξης υπήρχαν υποψίες ότι κάτω από τις παγωμένες επιφάνειες του Σέρες, υπήρχε ζωή. Τελικά αποδείχτηκε ότι αυτό που οι επιστήμονες θεωρούσαν φωτοσύνθεση ήταν μόνο το αποτέλεσμα των χημικών αντιδράσεων ανόργανης ύλης με την βοήθεια φωτός που περνούσε από το στρώμα πάγου και εστιαζόταν ανεβάζοντας την θερμοκρασία και διατηρώντας έτσι το υπόστρωμα των ωκεανών, υγρό.

Αριάδνη: Επεισόδιο 1: Έρχονται. (Μέρος 2)

"Μήτσο, αν του έδωσες πάλι τυρί θα στον φέρω απόψε να κοιμηθεί μαζί σου", φώναξε ο κυβερνήτης μπαίνοντας.

Ο Max έκανε μια κίνηση να σηκωθεί, αλλά τον σταμάτησε με ένα νεύμα ο κυβερνήτης. "Μεταφορικό πλοίο είμαστε, όχι στρατιωτικό, κύριε Dyson. Το ξέρω ότι έχεις συνηθίσει αλλιώς, αλλά εδώ δεν είμαστε τόσο τυπικοί".

Ο Max Dyson, ο πλοηγός του Αριάδνη, ήταν Αμερικανικής καταγωγής - ο μόνος μη Έλληνας, πρώην πιλότος του στρατού της Συμμαχίας των Εθνών, τον τρίτο κατά σειρά οργανισμό που προσπάθησε να βάλει μια τάξη στις σχέσεις ανάμεσα στα κράτη μετά την "Κοινωνία των Εθνών" και των "Ηνωμένων Εθνών". Φαινόταν ήπιος άνθρωπος, αταίριαστος με το σκληρό περιβάλλον στο οποίο βρισκόταν τώρα.

"Μακαρονάδα του έδωσα.... " είπε ο μηχανικός σπρώχνοντας μια καρέκλα με το πόδι προς τον κυβερνήτη.

Από το χώρισμα που οδηγούσε στην κουζίνα, ακούστηκε μια εκκωφαντική φωνή "Δημήτρη, πόσες φορές σου έχω πει, όταν έρχεσαι στην κουζίνα μου να αφήνεις το κοπρόσκυλο έξω... " ούτε ένα δευτερόλεπτο μετά που ο Αράπης πήγε προς την πηγή της μυρωδιάς που γέμιζε τον χώρο.

Μάγειρας, ή μάλλον μαγείρισσα ήταν η σύζυγος του μηχανικού, μια μικροσκοπική, αλλά όλο νεύρα γυναίκα και πιθανότατα ο μόνος άνθρωπος που φοβόταν ο Μήτσος. Το όνομά της είναι Γεωργία, αλλά την φωνάζουν Γιώργο λόγω της ... θηλυπρεπούς συμπεριφοράς της.

"Άσε, μην σηκώνεσαι, θα τον φέρω εγώ " είπε ο κυβερνήτης και πίεσε στον ώμο τον μηχανικό του, που ήδη πήγαινε να τιναχτεί σαν ελατήριο, και κατευθύνθηκε στην κουζίνα.

Αριάδνη: Επεισόδιο 1: Έρχονται. (Μέρος 1)

Η επιστροφή από την ζώνη των αστεροειδών ήταν, όπως κάθε διαδρομή ρουτίνας, βαρετή. Τίποτε δεν διέκοπτε την απόλυτη ησυχία του διαστήματος, πλην των εβδομαδιαίων αναφορών πίσω στην βάση Alpha της Σελήνης.

"Πού είναι ο Αράπης; Που είναι αυτό το βρομόσκυλο;" φώναξε ο κυβερνήτης μπαίνοντας στην αίθουσα φαγητού.

Όσοι καθόντουσαν εκεί, πλην του μηχανικού, που ήταν στο πλήρωμα της αποστολής προς τους αστεροειδείς, δεν είχαν ξανακούσει αυτή την έκφραση. Επίσης δεν είχαν δει τον κυβερνήτη από την ημέρα της αναχώρησης 1 μήνα πριν καθώς ήταν κλεισμένος συνέχεια στο δωμάτιό του.

Ο μηχανικός, ένας τεραστίων διαστάσεων άνδρας, προφανώς αφρικανικής προελεύσεως, καθόταν ατάραχος, ενώ οι υπόλοιποι είχαν αρχίσει ήδη να κοιτάζονται και να απορούν με την ηρεμία του.

"Έλα Βαγγέλη, τον είδα πριν από λίγο να βγαίνει από το δωμάτιό σου και τον έφερα εδώ να τον τρατάρω κάτι.", είπε ο μηχανικός ενώ ταυτόχρονα έδινε ένα κομμάτι κρέας στο σκύλο που καθόταν δίπλα του. "Ααα παιδιά, ξέχασα να σας συστήσω τον Αράπη, το σκύλο του κυβερνήτη", πρόσθεσε με ένα τεράστιο χαμόγελο, αντίστοιχο του μεγέθους του.

Το "Αριάδνη", ένα Ελληνικών συμφερόντων μεταγωγικό, μετέφερε 50 εκατομμύρια τόνους ορυκτών προς τα εργοστάσια επεξεργασίας στην Σελήνη. Μέχρι το 2130, ο Ελληνικός διαστημικός στόλος είχε φτάσει στο αντίστοιχο ποσοστό που είχε ο ναυτικός στόλος αυτής της μικρής χώρας κατά την διάρκεια του 20ού και 21ου αιώνα. 20% των σκαφών και 34% της χωρητικότητας. Σχεδόν τίποτα δεν μεταφερόταν χωρίς να μετέχει.