Η επιστροφή από την ζώνη των αστεροειδών ήταν, όπως κάθε διαδρομή ρουτίνας, βαρετή. Τίποτε δεν διέκοπτε την απόλυτη ησυχία του διαστήματος, πλην των εβδομαδιαίων αναφορών πίσω στην βάση Alpha της Σελήνης.
"Πού είναι ο Αράπης; Που είναι αυτό το βρομόσκυλο;" φώναξε ο κυβερνήτης μπαίνοντας στην αίθουσα φαγητού.
Όσοι καθόντουσαν εκεί, πλην του μηχανικού, που ήταν στο πλήρωμα της αποστολής προς τους αστεροειδείς, δεν είχαν ξανακούσει αυτή την έκφραση. Επίσης δεν είχαν δει τον κυβερνήτη από την ημέρα της αναχώρησης 1 μήνα πριν καθώς ήταν κλεισμένος συνέχεια στο δωμάτιό του.
Ο μηχανικός, ένας τεραστίων διαστάσεων άνδρας, προφανώς αφρικανικής προελεύσεως, καθόταν ατάραχος, ενώ οι υπόλοιποι είχαν αρχίσει ήδη να κοιτάζονται και να απορούν με την ηρεμία του.
"Έλα Βαγγέλη, τον είδα πριν από λίγο να βγαίνει από το δωμάτιό σου και τον έφερα εδώ να τον τρατάρω κάτι.", είπε ο μηχανικός ενώ ταυτόχρονα έδινε ένα κομμάτι κρέας στο σκύλο που καθόταν δίπλα του. "Ααα παιδιά, ξέχασα να σας συστήσω τον Αράπη, το σκύλο του κυβερνήτη", πρόσθεσε με ένα τεράστιο χαμόγελο, αντίστοιχο του μεγέθους του.
Το "Αριάδνη", ένα Ελληνικών συμφερόντων μεταγωγικό, μετέφερε 50 εκατομμύρια τόνους ορυκτών προς τα εργοστάσια επεξεργασίας στην Σελήνη. Μέχρι το 2130, ο Ελληνικός διαστημικός στόλος είχε φτάσει στο αντίστοιχο ποσοστό που είχε ο ναυτικός στόλος αυτής της μικρής χώρας κατά την διάρκεια του 20ού και 21ου αιώνα. 20% των σκαφών και 34% της χωρητικότητας. Σχεδόν τίποτα δεν μεταφερόταν χωρίς να μετέχει.
Friday, October 5, 2007
Tuesday, June 19, 2007
Ένα διαφορετικό τέλος.
3 φορές χρειάστηκε να κοιτάξει ξανά τα νούμερά του. Οι υπολογισμοί του όμως ήταν σίγουρα σωστοί. Ο μικρότερος ήλιος του δυαδικού συστήματος Μ8 ήταν έτοιμος να καταρρεύσει λίγες ώρες πριν ή μετά την άφιξη του ερευνητικού σκάφους Αργό στα όρια του συστήματος αυτού. Σηκώθηκε από το γραφείο του, ασφάλισε την οθόνη και βγήκε τρέχοντας στον διάδρομο.
"Δύο δισεκατομμύρια χρόνια ζωής και εμείς πέσαμε στο τέλος; Πόσες πιθανότητες υπήρχε να συμβεί κάτι τέτοιο; " άκουσε την πρώτη απορία της ομάδας του που ήρθε σχεδόν ομόφωνα από τα χείλη όλων.
"Ανυπολόγιστα μικρές, αλλά συνέβη. Ρίξτε μου θεωρίες. Είναι αργά να τους ειδοποιήσουμε τώρα. Έχουν ήδη περάσει το όριο απόστασης συμβατικής επικοινωνίας και δεν έχουμε αρκετή ενέργεια για να ανοίξουμε την σκουληκότρυπα από αυτή την πλευρά. Τι λες Μάντλιν;"
Η Μάντλιν, ήταν η θεωρητική φυσικός υπεύθυνη για τις FTL επικοινωνίες. Το ύφος της κατά την αρχή της συζήτησης δεν ενέπνεε και πολλές ελπίδες ότι θα μπορούσε να βοηθήσει. Και πράγματι η απάντησή της δεν απογοήτευσε... ή μάλλον έκανε ακριβώς αυτό. "Καθηγητά, δεν υπάρχει τίποτα που μπορούμε να κάνουμε πριν την έναρξη επικοινωνίας από την δική τους πλευρά."
"Θα διακόψω ", πετάχτηκε ο Βασίλης, ο ειδικός στα θέματα χωροχρόνου," αλλά ας ελπίσουμε ότι η κατάρρευση θα γίνει νωρίτερα. Μία κατάρρευση με σκουληκότρυπα σε λειτουργία δεν γνωρίζω τι..."
Τελικά υπήρχε ένα λάθος στους υπολογισμούς του καθηγητού. Η Αργό στο δρόμο για το M8 περνούσε κοντά από έναν σκοτεινό αστέρα με μάζα 12 χιλιάδες φορές αυτή του ήλιου μας. Η μάζα αυτή είναι αρκετή για να διαστρεβλώσει την άποψη του χώρου πίσω από αυτόν κατά 3 ώρες φωτός.
Η Αργό φτάνοντας στον M8, άνοιξε την σκουληκότρυπα τραβώντας ισχύ από το μαγνητικό πεδίο των δύο αστεριών περιμένοντας την εγκατάσταση σε τροχιά γύρω από τον Δία να παραλάβει το άλλο άκρο.
Την ώρα που μιλούσε η Μάντλιν, η σκουληκότρυπα έκανε την εμφάνισή της στην τροχιά του Δία, εκτός του ελεγχόμενου χώρου λόγο της χρονικής διαφοράς.
Όταν πετάχτηκε ο Βασίλης, η κατάρρευση του άστρου είχε ήδη ξεκινήσει και μια μάζα εκτινασσόμενης ύλης ικανή να καταστρέψει όλο το ηλιακό μας σύστημα πέρασε μέσα από τη σκουληκότρυπα.
"Δύο δισεκατομμύρια χρόνια ζωής και εμείς πέσαμε στο τέλος; Πόσες πιθανότητες υπήρχε να συμβεί κάτι τέτοιο; " άκουσε την πρώτη απορία της ομάδας του που ήρθε σχεδόν ομόφωνα από τα χείλη όλων.
"Ανυπολόγιστα μικρές, αλλά συνέβη. Ρίξτε μου θεωρίες. Είναι αργά να τους ειδοποιήσουμε τώρα. Έχουν ήδη περάσει το όριο απόστασης συμβατικής επικοινωνίας και δεν έχουμε αρκετή ενέργεια για να ανοίξουμε την σκουληκότρυπα από αυτή την πλευρά. Τι λες Μάντλιν;"
Η Μάντλιν, ήταν η θεωρητική φυσικός υπεύθυνη για τις FTL επικοινωνίες. Το ύφος της κατά την αρχή της συζήτησης δεν ενέπνεε και πολλές ελπίδες ότι θα μπορούσε να βοηθήσει. Και πράγματι η απάντησή της δεν απογοήτευσε... ή μάλλον έκανε ακριβώς αυτό. "Καθηγητά, δεν υπάρχει τίποτα που μπορούμε να κάνουμε πριν την έναρξη επικοινωνίας από την δική τους πλευρά."
"Θα διακόψω ", πετάχτηκε ο Βασίλης, ο ειδικός στα θέματα χωροχρόνου," αλλά ας ελπίσουμε ότι η κατάρρευση θα γίνει νωρίτερα. Μία κατάρρευση με σκουληκότρυπα σε λειτουργία δεν γνωρίζω τι..."
Τελικά υπήρχε ένα λάθος στους υπολογισμούς του καθηγητού. Η Αργό στο δρόμο για το M8 περνούσε κοντά από έναν σκοτεινό αστέρα με μάζα 12 χιλιάδες φορές αυτή του ήλιου μας. Η μάζα αυτή είναι αρκετή για να διαστρεβλώσει την άποψη του χώρου πίσω από αυτόν κατά 3 ώρες φωτός.
Η Αργό φτάνοντας στον M8, άνοιξε την σκουληκότρυπα τραβώντας ισχύ από το μαγνητικό πεδίο των δύο αστεριών περιμένοντας την εγκατάσταση σε τροχιά γύρω από τον Δία να παραλάβει το άλλο άκρο.
Την ώρα που μιλούσε η Μάντλιν, η σκουληκότρυπα έκανε την εμφάνισή της στην τροχιά του Δία, εκτός του ελεγχόμενου χώρου λόγο της χρονικής διαφοράς.
Όταν πετάχτηκε ο Βασίλης, η κατάρρευση του άστρου είχε ήδη ξεκινήσει και μια μάζα εκτινασσόμενης ύλης ικανή να καταστρέψει όλο το ηλιακό μας σύστημα πέρασε μέσα από τη σκουληκότρυπα.
Wednesday, May 2, 2007
Το Ημερολόγιο ενός Ταξιδιώτη του Χρόνου ( In English)
Αποσπάσματα από το ημερολόγιο του Βασίλη:
10 Ιανουαρίου, 2203:
Σήμερα έριξα μια ματιά στο πρωτότυπο της μηχανής που σχεδιάσαμε για την QuantaTech. Πρόσεξα κάτι περίεργο. Είχε μια μικρή γρατζουνιά πίσω από την ΔΕΚΚΣ (Διάταξη Εξισορρόπησης Κατάστασης Κβαντικών Σωματιδίων). Πως κατάφεραν να το κάνουν αυτό οι μεταφορείς;
2 Φεβρουαρίου, 2203:
Ώρα για την δοκιμή της μηχανής με ζωντανό υποκείμενο. Σε αυτή τη δοκιμή εξετάσαμε μόνο την χρονική συνιστώσα. Η χρονική μετατόπιση ήταν 1 δευτερόλεπτο. Αυτό τοποθέτησε το υποκείμενο σε απόσταση περίπου 30 χιλιόμετρα από την μηχανή. Η ΔΕΚΚΣ δεν λειτούργησε. Το υποκείμενο έπαθε μερική υποατομική αναστροφή. Ευτυχώς ήταν μόνο ένα άτομό του. Η έκρηξη αντιύλης από έναν σκόρο (το υποκείμενό μας) θα μπορούσε να εξαφανίσει μια μικρή πόλη. Αυτή απλά έσπασε λίγα παράθυρα σε απόσταση 500 μέτρων.
7 Μαΐου, 2203:
Η έρευνα του συμβάντος στις 2 Φεβρουαρίου 2203 έδειξε ότι η γρατζουνιά πίσω από την ΔΕΚΥΣ έριξε λίγη μπογιά στην ΑΥΣ (Ανιχνευτής Υποατομικών Σωματιδίων) και την έβγαλε εκτός ισορροπίας.
30 Απριλίου, 2204:
Κάτι παραπάνω από ένα χρόνο μετά την καταστροφή με το πρωτότυπο η νέα ΔΕΚΚΣ ήταν έτοιμη για χρήση. Αυτή τη φορά το ζωντανό υποκείμενο ήταν μία μέλισσα. Η Χρονική και Τοπική μετάθεση δούλεψαν πολύ καλά. Η ΔΕΚΚΣ απέδωσε τέλεια αυτή τη φορά. Ήταν μια ευχάριστη μέρα στην QuantaTech.
25 Ιουλίου, 2204:
Ένας θεωρητικός φυσικός στην ομάδα μου εντόπισε μια ανωμαλία στην κβαντική υπογραφή της περιοχής γύρω από την μηχανή του χρόνου. Νομίζω ότι έχει να κάνει με τις περίεργες ημερομηνίες που πρόσεξα χθες στις εφημερίδες. Η κανονική 18ωρη ημέρα φαίνεται να είναι εκτός συγχρονισμού με τον έξω κόσμο. Μια διάμετρος 3 χιλιομέτρων έχει επηρεαστεί. Σταματάμε τις δοκιμές για να το μελετήσουμε.
1 Αυγούστου, 2204:
Μία περιοχή ακτίνας 3 χιλιομέτρων έχει επηρεαστεί σε κβαντικό επίπεδο. Η αντιστροφή έχει αρχίσει και δεν υπάρχει τρόπος να την σταματήσουμε. Θα φτάσει σε έσχατο σημείο σε 2 μήνες. Ο μόνος λόγος που δεν έχει γίνει ήδη έκρηξη είναι ότι το μαγνητικό πεδίο της μηχανής κρατάει ισχυρούς τους δεσμούς της ύλης. Το όριό της πάντως πλησιάζει.
22 Αυγούστου, 2204:
Ο Γιάννης, ο φυσικός που βρήκε την ανωμαλία υπολόγισε την ζημιά στο σύμπαν μας με την έκρηξη τόσης Αντιύλης. Ολοκληρωτική καταστροφή. Έχω ένα σχέδιο, αλλά θα είναι δύσκολο. Πρέπει να καταστρέψω την μηχανή πριν λειτουργήσει. Φαίνεται ότι αν είχαμε εντοπίσει τις ανωμαλίες την πρώτη φορά θα είχαμε αποφύγει όλη αυτή την κατάσταση. Αν ήξερα πότε είχε γίνει η γρατζουνιά θα μπορούσα να την σταματήσω, αλλά ο υπεύθυνος ασφαλείας που ήταν κατά την παράδοση της μηχανής δεν ξέρει. Θα το είχε αναφέρει εξάλλου.
Αποσπάσματα από το ημερολόγιο του Γιώργου:
9 Ιανουαρίου, 2203:
Σήμερα ήμουν υπεύθυνος ασφαλείας κατά την παράδοση μιας περίεργης μηχανής στην QuantaTech. Ευτυχώς που είχα τα νέα όπλα. Σταμάτησαν έναν εισβολέα ενώ προσπαθούσε να καταστρέψει την μηχανή, ότι και να ήταν. Ελπίζω μόνο να μην προσέξουν την γρατζουνιά που έκαναν τα εργαλεία του πέφτοντας όταν εξαϋλώθηκε το σώμα του. Μου είχαν πει να μην την αγγίξει κανείς.
10 Ιανουαρίου, 2203:
Σήμερα έριξα μια ματιά στο πρωτότυπο της μηχανής που σχεδιάσαμε για την QuantaTech. Πρόσεξα κάτι περίεργο. Είχε μια μικρή γρατζουνιά πίσω από την ΔΕΚΚΣ (Διάταξη Εξισορρόπησης Κατάστασης Κβαντικών Σωματιδίων). Πως κατάφεραν να το κάνουν αυτό οι μεταφορείς;
2 Φεβρουαρίου, 2203:
Ώρα για την δοκιμή της μηχανής με ζωντανό υποκείμενο. Σε αυτή τη δοκιμή εξετάσαμε μόνο την χρονική συνιστώσα. Η χρονική μετατόπιση ήταν 1 δευτερόλεπτο. Αυτό τοποθέτησε το υποκείμενο σε απόσταση περίπου 30 χιλιόμετρα από την μηχανή. Η ΔΕΚΚΣ δεν λειτούργησε. Το υποκείμενο έπαθε μερική υποατομική αναστροφή. Ευτυχώς ήταν μόνο ένα άτομό του. Η έκρηξη αντιύλης από έναν σκόρο (το υποκείμενό μας) θα μπορούσε να εξαφανίσει μια μικρή πόλη. Αυτή απλά έσπασε λίγα παράθυρα σε απόσταση 500 μέτρων.
7 Μαΐου, 2203:
Η έρευνα του συμβάντος στις 2 Φεβρουαρίου 2203 έδειξε ότι η γρατζουνιά πίσω από την ΔΕΚΥΣ έριξε λίγη μπογιά στην ΑΥΣ (Ανιχνευτής Υποατομικών Σωματιδίων) και την έβγαλε εκτός ισορροπίας.
30 Απριλίου, 2204:
Κάτι παραπάνω από ένα χρόνο μετά την καταστροφή με το πρωτότυπο η νέα ΔΕΚΚΣ ήταν έτοιμη για χρήση. Αυτή τη φορά το ζωντανό υποκείμενο ήταν μία μέλισσα. Η Χρονική και Τοπική μετάθεση δούλεψαν πολύ καλά. Η ΔΕΚΚΣ απέδωσε τέλεια αυτή τη φορά. Ήταν μια ευχάριστη μέρα στην QuantaTech.
25 Ιουλίου, 2204:
Ένας θεωρητικός φυσικός στην ομάδα μου εντόπισε μια ανωμαλία στην κβαντική υπογραφή της περιοχής γύρω από την μηχανή του χρόνου. Νομίζω ότι έχει να κάνει με τις περίεργες ημερομηνίες που πρόσεξα χθες στις εφημερίδες. Η κανονική 18ωρη ημέρα φαίνεται να είναι εκτός συγχρονισμού με τον έξω κόσμο. Μια διάμετρος 3 χιλιομέτρων έχει επηρεαστεί. Σταματάμε τις δοκιμές για να το μελετήσουμε.
1 Αυγούστου, 2204:
Μία περιοχή ακτίνας 3 χιλιομέτρων έχει επηρεαστεί σε κβαντικό επίπεδο. Η αντιστροφή έχει αρχίσει και δεν υπάρχει τρόπος να την σταματήσουμε. Θα φτάσει σε έσχατο σημείο σε 2 μήνες. Ο μόνος λόγος που δεν έχει γίνει ήδη έκρηξη είναι ότι το μαγνητικό πεδίο της μηχανής κρατάει ισχυρούς τους δεσμούς της ύλης. Το όριό της πάντως πλησιάζει.
22 Αυγούστου, 2204:
Ο Γιάννης, ο φυσικός που βρήκε την ανωμαλία υπολόγισε την ζημιά στο σύμπαν μας με την έκρηξη τόσης Αντιύλης. Ολοκληρωτική καταστροφή. Έχω ένα σχέδιο, αλλά θα είναι δύσκολο. Πρέπει να καταστρέψω την μηχανή πριν λειτουργήσει. Φαίνεται ότι αν είχαμε εντοπίσει τις ανωμαλίες την πρώτη φορά θα είχαμε αποφύγει όλη αυτή την κατάσταση. Αν ήξερα πότε είχε γίνει η γρατζουνιά θα μπορούσα να την σταματήσω, αλλά ο υπεύθυνος ασφαλείας που ήταν κατά την παράδοση της μηχανής δεν ξέρει. Θα το είχε αναφέρει εξάλλου.
Αποσπάσματα από το ημερολόγιο του Γιώργου:
9 Ιανουαρίου, 2203:
Σήμερα ήμουν υπεύθυνος ασφαλείας κατά την παράδοση μιας περίεργης μηχανής στην QuantaTech. Ευτυχώς που είχα τα νέα όπλα. Σταμάτησαν έναν εισβολέα ενώ προσπαθούσε να καταστρέψει την μηχανή, ότι και να ήταν. Ελπίζω μόνο να μην προσέξουν την γρατζουνιά που έκαναν τα εργαλεία του πέφτοντας όταν εξαϋλώθηκε το σώμα του. Μου είχαν πει να μην την αγγίξει κανείς.
Monday, April 30, 2007
A time travelers journal
Abstracts from Bill's journal:
January 10, 2203: Today I got a look at the prototype for the machine we designed at QuantaTech. A strange thing though; it had a small scratch behind the QAM (quantum alignment matrix). How did the movers manage to do that?
February 2, 2203: Time to test the machine with a live subject. This test was only on the Time Vector. Time displacement was set to 1 second. That put the subject almost 30 kilometers outside the machine. The QAM however didn't work. The subject had suffered a partial quantum level inversion. Thank god it was just one atom. The resulting anti-matter explosion of a moth (our test subject) could have taken out a small town. This just broke a few windows in a radius of 500 meters.
May 7, 2203: Investigation of the February 2, 2203 incident showed that the scratch behind the QAM caused some paint debris to fall into the SPD (subatomic particle detector) and misaligned it.
April 30, 2204: A little more than year after the prototype disaster the new QAM was ready to be tested. This time the live subject was a bee. Time and Spatial displacement worked fine. The QAM also worked this time around. Today was a good day at QuantaTech.
July 25, 2204: A theoretical physicist on my team has detected an anomaly in the Quantum signature of the area around the Time machine. I think it is related to the strange newspaper dates I noticed yesterday. The normal 18hour day seems to be out of alignment with the outside world. A radius of 3 kilometers seems to be affected. We are ceasing tests so we can investigate further.
August 1, 2204: An area of 3 kilometers is affected on the quantum level. Inversion has started and there is no way to stop it. Critical mass will be reached in 2 months. The only reason we haven't exploded yet is because the magnetic field of the time machine is holding matter bonds together for now. It's limit however is closing.
August 22, 2204: John, the physicist who found the anomaly has calculated the damage to our universe by the explosion of this much antimatter. Total destruction and colapse of local space that could cascade outwards indefinitely, is the outcome. I have a plan, but it will be hard. I must destroy the machine before it is put to action. It seems that if we had detected the anomaly the first time this could have been avoided. If I knew when the scratch happened I could stop it from happening, but the security officer who was responsible for the delivery of the machine didn't know. He would have reported it anyhow.
Abstracts from George's journal:
January 9, 2203: Today I was the security officer responsible for the safety of a strange machine brought to QuantaTech. Thank god for the new weapons. They stopped an intruder while he was trying to sabotage the machine, whatever it was. I just hope they won't notice the scratch his tools made falling when his body was disintegrated. They specifically told me no one should touch it.
January 10, 2203: Today I got a look at the prototype for the machine we designed at QuantaTech. A strange thing though; it had a small scratch behind the QAM (quantum alignment matrix). How did the movers manage to do that?
February 2, 2203: Time to test the machine with a live subject. This test was only on the Time Vector. Time displacement was set to 1 second. That put the subject almost 30 kilometers outside the machine. The QAM however didn't work. The subject had suffered a partial quantum level inversion. Thank god it was just one atom. The resulting anti-matter explosion of a moth (our test subject) could have taken out a small town. This just broke a few windows in a radius of 500 meters.
May 7, 2203: Investigation of the February 2, 2203 incident showed that the scratch behind the QAM caused some paint debris to fall into the SPD (subatomic particle detector) and misaligned it.
April 30, 2204: A little more than year after the prototype disaster the new QAM was ready to be tested. This time the live subject was a bee. Time and Spatial displacement worked fine. The QAM also worked this time around. Today was a good day at QuantaTech.
July 25, 2204: A theoretical physicist on my team has detected an anomaly in the Quantum signature of the area around the Time machine. I think it is related to the strange newspaper dates I noticed yesterday. The normal 18hour day seems to be out of alignment with the outside world. A radius of 3 kilometers seems to be affected. We are ceasing tests so we can investigate further.
August 1, 2204: An area of 3 kilometers is affected on the quantum level. Inversion has started and there is no way to stop it. Critical mass will be reached in 2 months. The only reason we haven't exploded yet is because the magnetic field of the time machine is holding matter bonds together for now. It's limit however is closing.
August 22, 2204: John, the physicist who found the anomaly has calculated the damage to our universe by the explosion of this much antimatter. Total destruction and colapse of local space that could cascade outwards indefinitely, is the outcome. I have a plan, but it will be hard. I must destroy the machine before it is put to action. It seems that if we had detected the anomaly the first time this could have been avoided. If I knew when the scratch happened I could stop it from happening, but the security officer who was responsible for the delivery of the machine didn't know. He would have reported it anyhow.
Abstracts from George's journal:
January 9, 2203: Today I was the security officer responsible for the safety of a strange machine brought to QuantaTech. Thank god for the new weapons. They stopped an intruder while he was trying to sabotage the machine, whatever it was. I just hope they won't notice the scratch his tools made falling when his body was disintegrated. They specifically told me no one should touch it.
Welcome to SciFi / Καλώς ήρθατε στην Επιστημονική Φαντασία
This will be a dual language blog, English and Greek and will publish short sci fi stories written by me or this blogs readers, you. Send your stories (in English and/or Greek) to vasper AT beosmax DOT org with the title "scifi blog story". All stories should be under the Creative Commons License.
Αυτό θα είναι ένα δίγλωσσο blog, Ελληνικά και Αγγλικά και θα εκδίδει μικρές ιστορίες επιστημονικής φαντασίας γραμμένες από εμένα ή από τους αναγνώστες, δηλαδή εσάς. Στείλτε τις ιστορίες σας (στα Αγγλικά ή/και στα Ελληνικά) στην διεύθυνση vasper AT beosmax DOT org με τον τίτλο "scifi blog story". Όλες οι ιστορίες πρέπει να είναι κάτω από την Creative Commons License.
Αυτό θα είναι ένα δίγλωσσο blog, Ελληνικά και Αγγλικά και θα εκδίδει μικρές ιστορίες επιστημονικής φαντασίας γραμμένες από εμένα ή από τους αναγνώστες, δηλαδή εσάς. Στείλτε τις ιστορίες σας (στα Αγγλικά ή/και στα Ελληνικά) στην διεύθυνση vasper AT beosmax DOT org με τον τίτλο "scifi blog story". Όλες οι ιστορίες πρέπει να είναι κάτω από την Creative Commons License.
Subscribe to:
Posts (Atom)